Prvi klub sa obala Đetinje nosio još četiri imena (Sevojno, Raketa, Prvi partizan i Užice), a “ugasio” se u jesen 2001. godine. Međutim, mnogi i danas misle da taj klub i dalje postoji i da se radi o sadašnjem članu KLS i ABA 2 lige, koji nosi ime Sloboda, što se može pročitati i na pojedinim internet stranicama. Istina je sasvim drugačija. Matica sadašnjih “crveno-crnih” je Plej of, osnovan na Đurđevdan 1991., iz koga su se izdvojili 1998. a u svojoj istoriji zvali su još i Forma Plej of, Forma i Gradina.
U senci borbe sa virusom korone prolazi obeležavanje sedam decenija od osnivanja KK Sloboda, prvog košarkaškog kluba u gradu na Đetinji. Pod ovim imenom Užičani su prvi put nastupali u 3. i 4. juna 1950. na oblasnom juniorskom prvenstvu u Čačku. Iako su poraženi i od domaćih ekipa, Borca i Železničara, stekli su veliko iskustvo.
Pre stvaranja košarkaške sekcije Slobode u Užicu su postojale košarkaške ekipe pri Društvu za telesno vaspitanje “Partizan” i Sportskom društvu “Prvi partizan”. “Vežbači“ su se u sekciju Slobode preselili u avgustu 1950. godine.
Za razvoj užičke košarke značajno su uticali čuveni tradicionalni zimski turniri za pehar Crvene Zvezde koji su u Sokolani okupljali najbolje srpske ekipe. Već 1952. Sloboda prvi put osvaja turnir i nagoveštava uspon.
Prvi srpskoligaški meč košarkaši Slobode odigrali su 4. maja 1958. godine protiv Sloge u Kraljevu. Slavio je iskusniji domaćin sa 74:52.
Prva promena imena kluba desila se 23. februara 1962. godine kada Sloboda postaje Sevojno, odnosno prelazi pod patronat čuvenog privrednog giganta Valjaonice bakra.
Boravak nekadašnjeg reprezentativca Milenka Novakovića u Sevojnu utabao je nove staze u razvoju užičke košarke, a “valjaoničari” 1966. godine postaju deo veoma jake Jedinstvene Srpske lige.
Još jedan korak napred načinjen je 1971., kada je Sevojno bilo najbolje na kvalifikacijama za ulazak u Drugu saveznu ligu u Titogradu. Na turniru, održanom od 20-24. oktobra, “uzete su mere” skopskom MIK-u, bitoljskoj i palanačkoj Mladosti, bjelopoljskom Jedinstvu i domaćoj Budućnosti.
Punu deceniju klub je nosio ime Sevojno, a od 2. juna 1972. godine prelazi pod okrilje Saobraćanog preduzeća Raketa, čije ime od tada nosi. Posle snimanja filma Užička republika srušena je Sokolana, pa su košarkaši kao domaćini igrali u Čačku i Valjevu, da bi 1975. ispali u srpskoligaško društvo. Srećom, novi košarkaški klub pod imenom Prvi partizan osnovan je u septembru 1975. godine od juniora Rakete, a fuzija dva kluba ozvaničena je 10 meseci kasnije. Od tada užički klub nosi ime Prvi partizan.
Užičani su u Drugu ligu ponovo ušli 1980. godine, posle kvalifikacija u Lazarevcu, u kome su od 3-5. oktobra nadvisili knjaževačku Ledu i Smederevo.
San zvani Prva B liga dosanjan je 1983., u sezoni u kojoj su užički metalci vezali 20 pobeda na drugoligaškom istoku. Samo pet godina kasnije, pod istim imenom, Užičani postaju deo najjače lige Evrope. Tu su igrali samo jedno leto, ali posle dve godine u B rangu usledile su kvalifikacije u Titogradu, koji je ponovo bio taličan za Užičane. Prvi partizan je posle dva produžetka poražen od zeničkog Čelika (99:101), ali je “pola koša” više od subotičkog Spartaka (75:74) bilo dovoljno za povratak u elitu.
U jesen 1991. klub menja ime u Užice. Na kraju ove sezone osvojeno je sedmo mesto i izboren plasman u Kup Radivoja Koraća, u kome zbog sankcija nisu mogli da učestvuju. Po mnogim ocenama ovo je, uz učešće u elitnom rangu u sezoni 1988/89., najveći uspeh u istoriji užičke košarke.
I sledeće sezone je Užice bilo deo elite. Međutim, radosti nije bilo napretek, jer je klub ispao u niži rang. Povratak je bio ekspresan i to u reformisanu Prvu ligu. U njoj su Užičani igrali samo jedno leto, a onda sledi sunovrat. Iz Druge lige se odmah ispada i to čak u drugu srpsku diviziju, zbog veoma slabog učinka. U prvom rangu “iznad betona” ostaje se tri sezone, a poslednje dve Užice se za bodove borilo u Prvoj srpskoj ligi. Nažalost, usled brojnih problema taj sportski kolektiv ugasio se u jesen 2001. godine.
Međutim, mnogi i danas misle da taj klub i dalje postoji i da se radi o sadašnjem članu KLS i ABA 2 lige, koji nosi ime Sloboda, što se može pročitati i na pojedinim internet stranicama. Istina je sasvim drugačija. Matica sadašnjih “crveno-crnih” je Plej of, osnovan na Đurđevdan 1991. godine.
Ovaj klub je posle pola decenije formirao i svoj seniorski sastav, a u sezoni 1997/98. za bodove su se u istom reangu borili Plej of i “staro” Užice. Iz Plej ofa 1998. godine izdvaja se Forma Plej of, koja posle samo tri sezone postaje deo prve srpske divizije. I u ovom rangu su tri sezone, s tim da od 2002. nose “skraćeno” ime Forma. Od 2004. godine su u Prvoj B ligi i tada menjaju ime u Gradina, po tadašnjem sponzoru.
Sadašnje ime Sloboda “crveno-crni” uzimaju posle trećeg kola drugog dela sezone 2005/06. Tokom dalje istorije ovaj klub se kretao između Prve B lige i srpskoligačkog ranga. U B rangu su 2007/08. i 2008/09. godine. Iako je 2010. osvojeno drugo mesto u srpkoligaškom društvu, došlo je do zamene mesta sa kraljevačkim Mašincem i Sloboda je po prvi put u KLS. U sezoni 2012/13 osvojeno je više nego dobro peto mesto u regularnom delu, a u Superligi, gde su dočekivali sve naše najbolje timove, Partizan, C. Zvezdu, Megu, Metalac, Vojvodinu, kragujevački Radnički, sedmo. Međutim, naredna sezona je bila neuspešna i usledile su četiri drugoligaške godine. Trijumf 2018. u Drugoj ligi označio je povratak na veliku scenu i stalni napredak. Najpre je osvojeno sedmo, pa šesto mesto, da bi minula sezona bila najbolja u istoriji “crveno-crnih”. Bolji od Užičana bio je samo čačanski Borac, čime je “overen” put u regionalnu ABA 2 ligu, što je uz učešće u Superligi KLS, najveći uspeh u istoriji “nove” Slobode.
Početak ovogodišnje KLS nije bio baš najbolji, ali zato igre na regionalnom planu “greju nadu” u još bolje dane “crveno-crnih” sa Đetinje.
Dragan Pejić
Prve košarkaške utakmice u Užicu igrane u novembru 1949.
Prvi koš u Užicu postavljen je 1947. godine, ispred Doma DTV Partizan, odnosno Sokolane. Međutim, tek dve godine kasnije, zahvaljujući instruktoru KSS Mihailu Krnjiću, “knjižici” Bore Jovanovića, Milojici Petroviću iz “nekog odbora za sport”, Miodragu Karličiću iz Oblasnog fiskultrurnog odbora i ostalim zaljubljenicima u novu igru, košarka je počela svoj život u ovom gradu. Koševi su postavljeni u sali Sokolane i lopta je počela da se ubacuje kroz obruč.
Zlatnim slovima u istoriji košarke u gradu na Đetinji ostaće zapisan 20. novembar 1949. godine. Tog dana u Sokolani, pred brojnim znatiželjnim gledaocima, odigrane su prve dve utakmice. Sastale su se ekipe beogradskog DIF-a i čačanskog Borca. Prepodnevni meč pripao je “difovcima” sa 30:17, dok je u drugom okršaju slavio Borac sa 33:30.
Dodaj komentar